در حال دریافت تصویر  ...
نام فیض الله خلخالی
محل تولد قزوین - بکندی-دهستان قاقازان


در حال دریافت تصویر  ...
نام محمد پاک بنیان
محل تولد تهران


در حال دریافت تصویر  ...
نام محمود آذربایجانی
محل تولد قزوین


در حال دریافت تصویر  ...
نام اروج علی نظری قارخونی
محل تولد قزوین - قارخون-بخش طارم سفلی


در حال دریافت تصویر  ...
نام اکبر بهرامی
محل شهادت سردشت - پایگاه چنار


در حال دریافت تصویر  ...
نام علی اکبر حاجی سید جوادی
محل شهادت مریوان


در حال دریافت تصویر  ...
نام پنج علی اینانلو
محل شهادت ماووت


در حال دریافت تصویر  ...
نام نورالله گودرزوند چگینی
محل شهادت شوشتر


در حال دریافت تصویر  ...
نام خیرالله رحیمی
محل شهادت اشتهارد کرج



یک خاطره شهید  غلام حسین مردانی فر


ماهی سیاه عراقی!

منصوره مردانی‌فر: مدت‌ها بود که از رفتنش به جبهه می‌گذشت و ما خبری از او نداشتیم. چند وقتی هم بود که نامه نمی‌داد، تا لااقل کمی دلخوش باشیم. اضطراب و نگرانی ما روز به روز بیش‌تر می‌شد. بعدازظهر یک روز تابستانی بود، که زنگ خانه به صدا در آمد. با عجله به سوی در رفتم و آن را به سرعت باز کردم. جا خوردم. جوانی را دیدم با لباس مقدس سپاهی و با صورتی خاک‌آلود، که نورانیت در چهره‌اش موج می‌زد. کمی که دقت کردم، دیدم خودش است؛ برادرم! «غلامحسین» را سخت در آغوش گرفتم و کلی دیده بوسی کردیم و بعد، به اتفاق داخل خانه رفتیم. یک ظرف پلاستیکی در دستش بود. نظرم را به سوی خودش جلب کرد. حیرت‌زده پرسیدم: «این دیگر چیست؟» با خنده پاسخ داد: «سوغات جبهه است!» گفتم: «مگر در جبهه غیر از تفنگ و «چفیه» و ساک، سوغات دیگری هم هست؟» گفت: «گفته بودم که ما در «کارون» و «هور العظیم» گردش می‌کنیم.» گفتم: «شوخی بس است؛ توضیح بده این چیست؟» دَرِ ظرف پلاستیکی را باز کرد. با تعجب دیدم تعدادی ماهی سیاه کوچولو، همراه با یک «لاک‌پشت» داخل آن در حال جنب و جوش هستند. او در اصل این کار را کرده بود، تا ما باور کنیم که او در تمام این مدت، در جبهه در حال تفریح و بازی است. «غلامحسین» دوباره چند روز بعد به جبهه رفت و دیگر برنگشت و ما ماندیم و تعدادی ماهی سیاه عراقی، که بدون صدا در آب حوض خانه، شادی می‌کردند، که بعدها به یادگار از آن شهید بزرگ و رشادت‌های کربلایی‌اش در «هورالعظیم» برای ما باقی ماندند.