شهید، محمدعلی آقاعلیخانی: سپاس خدای -حق تعالی- را که به من توفیق داد تا در زیر سایه ی الطافش، قدم در این راه نهاده، تا خودم و بعد او را بشناسم و خدایم را بیابم و اکنون که او را یافتم، به سویش می شتابم و راه رسیدن به او رمزی است که در جبهه ها یافت می شود؛ پس بیایید مقداری بیندیشیم که از کجا آمده و به کجا خواهیم رفت؟ آیا زندگیتان به سوی حیات ابدی پیش می رود یا به ذلت و خواری؟ و آن گاه راه خود را برگزینید که مرگ بزودی فرا می رسد و در انتخاب راه، هیچ درنگ نکنید؛ چرا که الگو های زیادی برای شما هست. از جمله: قاسم بن حسن(ع)که آقا امام حسین(ع) از او سؤال می کنند: مرگ در برابر تو چگونه می باشد؟ وی عرضه می دارد: این مرگ، از عسل شیرین تر است.به درستی که چقدر مرگ در راه وصول به عزت و احیای حق، سبک و راحت است و نیست مرگ در راه عزت مگر زندگی جاوید و نیست زندگی با ذلت، مگر مرگی که در پی آن، حیاتی نیست.پس ای جوانان و ای مؤمنین! که وقتی به یاد حسین(ع) می افتید، افسوس می خورید که ای کاش ما هم در سرزمین کربلا بودیم و حسین(ع) را یاری می کردیم که اینگونه مظلوم واقع نگردد؛... امروز تاریخ دوباره تکرار شده است! آری! همه ی یاران به سوی مرگ رفتند، در حالی که نگران فردا بودند و اکنون شما هستید که باید بار این نگرانی را به دوش بکشید و مواظب اعمال و رفتارتان باشید تا قلب امام به درد نیاید که نوید پیروزی نزدیک است. باید سعی کنیم، با کمک خدا، این جنگ را به پیروزی برسانیم که به قول امام «عزت و شرف ما در گرو همین جنگ است». در خاتمه باید بگویم که همه ما روزی خواهیم مُرد و سرانجام ما، خاک شدن است؛ پس چرا این جان را -به جای این که رفته رفته به نابودی برسد و پوسیده شود- با خدا معامله نکنیم؟ طرف معامله خود خداست که می گوید: می خرم جانتان را در عوض، بهشت را به شما می دهم. برای شهدا بهشت یا چیزهایی که در بهشت هست چیز مهمی نیست؛ شهدا فقط با خدا ملاقات می کنند و نزد او می روند. ۳/۳/۱۳۶۶ مصادف با ۲۵ ماه رمضان محمدعلی آقاعلیخانی