حسن دوشن: در پاتکی که عراق به منظور پس گرفتن جزایر مجنون انجام داد، بابایی شیمیایی شد و سر او پر شد بود از تاولهای ریزی که خارش داشت. تاولها در اثر خاراندن می ترکیدند و این مسأله موجب ناراحتی او می شد. به او اصرار کردم تا به بیمارستان برود؛ ولی می گفت که در شرایط فعلی اگر به بیمارستان بروم مرا بستری می کنند. او پیوسته نگران وضعیت جنگ بود. در همان روزها، یک روز که به طرف بیرون جزیره مجنون در حرکت بودیم، به برکه آبی که پر از نیزار بود رسیدیم. عباس لحظه ای ایستاد و به جریان آب دقت کرد. سپس با حالتی خاص روی به من کرد و گفت: ـ حسن! می دانی این آب کدام آب است؟ گفتم: ـ خُب، آبی مثل همة آبها. عباس گفت: ـ اگر دقت کنی امام حسین (علیه السلام) و حضرت ابوالفضل (علیه السلام) در کربلا دستشان را به همین آب زدند. این آب تبرّک است. سپس پیاده شد و شروع کرد با آن آب سرش را شست و شو دادن. او معتقد بود که تاول های سرش مداوا خواهد بود. چند روز از ماجرا نگذشته بود، که تمام تاول های سر او مداوا شد