شهید، ولی الله ورسته: توصیه ی مهم بنده ی حقیر به شما برادران عزیز، این است که همیشه پشتیبان رهبر انقلاب باشید و اوامرش را با جان و دل اجرا و با این عمل تان، هم خدا و رسولش را خشنود نمایید و هم روح طیبه ی شهدا و دلِ خانواده ی معظم شهدا را شاد کنید. توصیه ی دیگر این جانب به شما برادران عزیز این است که همیشه طرفدار حکومت جمهوری اسلامی باشید و با مال و جان تان -و به هر نحوی که در توان دارید- آن را یاری نمایید و با یاری کردن دولت جمهوری اسلامی، دولت خدمتگزار بتواند به نحو احسن قوانین عدالت گستر قرآن را اجرا نماید. اینجانب به پیروی از سرور شهیدان، حسین بن علی(ع) -که درس مبارزه و شهادت طلبی را ۱۴۰۰ سال پیش به ما آموخت- به جبهه رفتم. در واقع یک انسان مسلمان و آزاده، موقعی می تواند در خانه اش بماند که دشمنان قرآن و انسانیَّت، به مملکت آن ها تجاوز نکرده باشند؛ اما وقتی می بیند دشمنان خارجی می خواهند قوانین قرآن و قرآن را به زیر پا له کنند، باید در خانه ننشیند و به مبارزه با آنان برخیزد. توصیه ی دیگر من این است که فرزندان عزیزم را انقلابی، باتقوا و پیرو خط امام و قرآن تربیت کنید تا انسان متعهد و مفیدی برای جامعه باشند. ای برادران نوجوان و جوان غیور غیرتمند! امیدوارم بعد از من اسلحه ی مرا زمین نگذارید و راهم را به نحو احسن ادامه دهید. باشد که -ان شاء الله- خداوند پیروزی را به شما مؤمنین عنایت فرماید. (۱۸۱۰۵۷۲) ولی الله ورسته ۱۳/۱۱/۶۴

(امید ورسته) فرزند شهید: شبی قبل از اینکه مرخصی پدرم تمام شود و برای سومین بار به جبهه اعزام شود، زیر کُرسی نشسته بودیم که به من گفت: پسرم از تو می خواهم وقتی من شهید شدم برایم گریه نکنی و در سر مزارم شیرینی بین مردم پخش کنی. من از حرف پدر خنده ام گرفت و گفتم: این حرفها چیست؟ و او اصرار کرد که حتماً این کار را انجام دهم که من برای یک لحظه دلم ریخت و از حرفهایش متوجه شدم که ایشان از ته دل می گوید و می خواهد که این کار را برایش حتماً انجام بدهم. آن روزها ما در حال ساختن خانه بودیم، وقتی از پدر پرسیدم، آیا خانه قشنگ شده است یا نه، گفت: خدا نصیب خودتان بکند، خیلی خوب شده است. ایشان آن روزها طوری حرف می زد که برای ما یقین شده بود که سومین اعزام، آخرین اعزام او به جبهه هاست که همینطور هم شد.