شهید، رضا بهرامی: ...و سلام بر پدر مهربانم که با سختی های فراوان مرا بزرگ و تربیت کرده و خودش هم از این دنیا رفته است. سلام بر مادر مهربانم که با سختی های زیاد مرا بزرگ کرده و به والاترین درجه ی افتخار، یعنی شهادت در راه وطن و اسلام رسانده است. ...و سلام بر برادران عزیز و مهربانم که با دعاهای خویش مرا بدرقه نمودند. درود بر امت اسلامی ایران و بر شما ملت شهیدپرور ایران؛ اکنون که من به درجه ی والای شهادت نایل آمدم، از شما ملت همیشه در صحنه می خواهم که تا آخرین قطره ی خون خود با دشمنان کفر بجنگید و با مشتی گره کرده بر دهان یاوه گویان غرب بکوبید. از مادر عزیزم می خواهم که برای من گریه نکند و همیشه به یاد شهیدان انقلاب اسلامی باشد و از برادرانم می خواهم که با تمام قدرت با دشمنان دین و کشورمان مبارزه کنند. ای دوستان و برادران عزیزم! این شما هستید که این انقلاب را نگه داشته اید؛ پس همیشه برای حفظ و دفاع از ایران، دست در دست هم داده تا این انقلاب همیشه تداوم داشته و پا برجا بماند. پیام من به دوستان این است که: پس از شهادتم، می خواهم حجله ای بزرگ برایم درست کنید و اسم کوچه مان را کوچه شهید بگذارید و بر مزارم با صدای بلند فریاد بزنید: «شهیدان زنده اند الله اکبر»۱ (۱۱۲۷۲۱۷) رضا بهرامی ۵/۱/۶۶