همسر شهید: چون برادر من شهید شده بود، به من می گفت خوش بحالت که برادرت شهید شده. من ۳۳سال هست که به اسلام خدمت می کنم و ۸ سال در جنگ جنگیدم ولی شهید نشدم، من لیاقت شهید شدن یا سعادت شهید شدن را ندارم. ولی الآن دیگه به قشنگترین آرزوش رسیده. به همراه مادر و دخترم آن روز به امامزاده داود در قزوین رفته بودیم. که از طرف همکار ایشان با بنده تماس گرفتند و خبر زخمى شدنش را دادند. من گفتم، محال است که ایشان زخمى شده باشد، حاجى شهید شده است. دخترم ناراحت شد اما گفتم که به من الهام شده است. از آنجا سریع ماشین گرفتیم و به منزل آمدم که بعد یقین پیدا کردیم که ایشان شهید شده است. لحظه سختى بود. اگر چه ایشان بسیار کم در بین ما بودند اما حضور ایشان خود یک دنیا مى ارزید. آن وقتها انتظار داشتم که ایشان آخر هفته را به منزل مى آمدند و نبودشان، اندکى جبران مى شود، اما الان دیگر نباید منتظر باشم و دیگر آخر هفته، بوى دیدارشان را نمى دهد...