شهید، علی مکاری: اى خدا! تو را به شهداى بَدر، شهداى اُحد، شهداى هفده شهریور و تمامى شهداى اسلام قَسم مى‏ دهم مرا در زمره ی یاران حسین(ع) قرار بده. خداوندا! فرمانت را اجابت نموده و به سویت مى‏ شتابم؛ تو نیز یاریام کن و خود حافظم باش. اى برادران پاسدار، اى خواهران و دانش ‏آموزان عزیز! شما را به خون حسین(ع) و شهداى تاریخ اسلام قَسم مى ‏دهم که هیچ‏گاه و به هیچ بهانه‏ اى سنگر مکتب را خالى نکنید و از زخمِ زبان ها و زخم هاى دشمن نهراسید و پیوسته یاد اسلام و انقلاب و یاور امام بزرگوارمان باشید و در راه هر چه بهتر و بیشتر شناختن این اَبرمرد تاریخ، کوشا باشید. اى عزیزان! شما را به خون شهدا و حقانیَّت مکتب اسلام قسم مى‏ دهم که پیوسته یار و یاور کسانى باشید که یار و یاور این مکتبند. اى خواهران و اى برادران، اى دانش ‏آموزان و شاگردان عزیزم! دشمن سخت در کمین است تا انقلاب اسلامى و یاوران راستین آن را به اِنزوا بکشد. به هوش باشید و به پیام امام پیوسته عمل کنید و حامی مکتب، امام و یاوران او باشید. خواهران و برادران عزیز، دانش آموزان و نوجوانان گرامی! بیدار و به هوش باشید که می خواهند با شکست و از میدان بیرون راندن روحانیَّت، دوباره بر ما آن کنند که قبلاً می کردند و همان اوضاع و روابطی را ایجاد کنند که خود و اربابشان می پسندند. به هوش باشید که اگر مکتب اسلام در همه ی زمینه ها پیاده نشود و کوچکترین شکافی در آن ایجاد شود، شکست شما حتمی است. برادران و خواهران! بیدار شوید و قبل از آن که آنها به خوابتان فرو بَرند و دشنه بر گلویتان کِشَند، آن چنان به زیرشان بکشید و مغلوبشان کنید که -گذشتگان و آیندگان- تحسینتان گویند و سربازان صدر اسلام و رسول خدا(ص) و ائمه ی معصومین از داشتن چنین فرزندان و یاورانی بر خود ببالند. اکنون ضد انقلابیون، دشمنان خلق و فداییان امپریالیسم، دست به دست هم داده اند تا مدافعان راستین مکتب را تحت عنوان شعارهای توخالی و با توسل به حیله، نیرنگ و ریا از میدان به دَر کنند و به قول خودشان آن گاه که امام را تنها یافتند -زبانم لال!- آن کنند که می خواهند؛ ولی چشمم به نور ایما