شهید، کریم سلطانى: سلام به تمامى کسانى که این وصیت نامه را مى‏خوانند. سلام و درود بر رهبر کبیر انقلاب اسلامى ایران، امام خمینى. سلام به شما پدر و مادر عزیزم. انسان یک بار بیشتر نمى‏ میرد؛ پس چه بهتر در راه الله باشد. قبل از این که سند شهادتم را بنویسم، همیشه مى‏ خواستم موضوعى را تذکر دهم و براى همین هم از شهر و دیار خود راهى جبهه شدم که عملاً گفته باشم. جوانان حزب اللهى و ملت عزیز! اسلام را یارى نمایند که اسلام راه نجات مردم جهان است. از همه مى ‏خواهم، امام عزیز و روحانیت مترقى را یارى نمایند، که یارى اسلام است. من با آگاهى کامل و شناختى عمیق و داوطلبانه، به جبهه حق علیه باطل آمدم تا بتوانم دِین خود را نسبت به اسلام و امام ادا کنم و خون ناقابل خود را نثار درخت تناور اسلام نمایم تا شاید مُردن من باعث بیدار شدن افراد دیگرى شود و آنان نگذارند، تفنگم بر زمین بماند و -ان شاء الله- هدفم را دنبال نمایند. خدا را شُکر مى‏ کنم که قدرى به من فرصت داد تا اسلام واقعى را بشناسم و در خاموشى و جهل از دنیا نروم. انقلاب اسلامى باعث شد تا من از لاک خود بیرون آمده و دور و برم را بنگرم و به زندگى از دیدگاه دیگرى نگاه کنم و اسلام عزیز را بشناسم و به شؤون آن عمل کنم و براى مبارزه با کفر بپا خیزم. اى پدر عزیزم که نقش مهمى در پرورش من داشتى! مى‏ خواهم مرا ببخشى و بعد از شهادتم از تو و مادرم مى‏ خواهم برایم گریه و زارى نکنید که روح مرا عذاب مى ‏دهد و دل دشمنان را شاد مى‏ کند و همان طورى که بزرگان گفته ‏اند، «شهید عزادارى نمى ‏خواهد؛ بلکه پیرو مى‏ خواهد!» مادر جان! تو باید افتخار کنى که چنین فرزندى به راه خدا هدیه کرده ‏اى و بدان که من امانتى نزد شما بودم که آن را به خداوند برگردانید. ...و شما پدر جان! باید سرافراز و سربلند باشى که یکى از فرزندانت را در راه الله و قرآن به خدا سپردى. پدرم! از شما مى‏ خواهم برادرانم را هر چه بهتر در راه اسلام و قرآن تربیت کنی و از آن ها بخواهی همیشه به رهنمودهاى امام عزیز گوش فرا دهند و یار و یاور امام باشند. و شما خواهران عزیزم! باید زینب ‏وار زندگى کنید و همیشه به یاد خدا باشید و هیچ گاه خدا را از یاد نبرید. ...و شما خویشاوندان و دوستان! بدانید دنیا روزى به اتمام مى‏ رسد؛ پس سعی کنید به دنیا دل نبندید و همیشه خود را مهیاى سفر آخرت کنید.۱ (۱۳۹۹۷۵۴) برادر کوچک شما؛ کریم سلطانى ۱۵/۱۱/۶۱