شهید، ابراهیم دهقان سرگزی: خدایا! چه نعمت ها به من دادی تا من بتوانم به پیام امامم لبیک بگویم؛ پیامی که می گوید: «هل من ناصر ینصرنی؟» و این سرباز کوچک اسلام، فریاد برمی آورد: ببارید ای گلوله های سرخ و ای موشک ها! ببارید مرا تکه تکه کنید؛ مرا از مرگ باکی نیست. شما ای کارتل ها! چه چیزی را می خواهید ثابت کنید؟ مگر نخوانده اید و نشنیده اید این وعده خدا را در کتاب آسمانی ما، که روزی خواهد رسید و مستضعفین بر مستکبرین غلبه خواهند کرد؟ حال آن روز رسیده است؛ شما را هم به زباله دانی تاریخ سرازیر خواهیم کرد و دیگر آثاری از پرچم سرخ و پرچم های ایالتی این دو ابرجنایتکار تاریخ را باقی نخواهیم گذاشت و آن روزی است که پرچم اسلام در سراسر گیتی برافراشته می شود و تمام مستضعفین برادرانه با هم زندگی می کنند. رحمت خدا به شیر پاک مادرم که هدایتم را مدیون شیر حلال و پرورش او می دانم و رحمت خدا بر پدرم که با دست های پینه بسته و با رنج و مشقت توانست جوان خود را تقدیم خدا کند. ...و پیامی برای ملت ایران دارم؛ راستی خرسندم که در حرکت های خفیف سیاسی، فریب نخورده و همیشه به امام و روحانیت ارادت کامل داشته و دارید و خوشحالم که می بینم مزدوران و گروهک ها را یکی یکی از بیغوله ها بیرون کشیده و به سزای اعمال شان می رسانید و تقاضا دارم همیشه این آیه را سرلوحه زندگی خود قرار دهید: «واعتصموا بحبل الله جمعیاً و لا تفرقوا».۱ (۱۳۰۳۲۷۵) ابراهیم دهقان