شهید، داود مُحمّدی: من با شناخت کامل، این راه را انتخاب کردم و با اشتیاق فراوان به جبهه ی حق علیه باطل آمدم. جبهه ای که متصل به جبهه ی رسول الله(ص) و امام حسین(ع) است و در این جبهه برای تحقق آرمان های رسول الله(ص) و اولیای معصومین با دشمنان اسلام، قرآن و معنویت -یعنی صدام و حزب بعث عراق- می جنگیم. پدر و مادرم! صبر را پیشه کنید، که قرآن فرموده است: «ان الله مع الصابرین» (بقره/۱۵۳) و به خدا توکل کنید که -از نظر مادی و معنوی- دارای فیض عظیم است. من به اجابت آیه ی: «الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم» (توبه/۲۰) و نیز آیه ی: «ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کانهم بنیان مرصوص» (صف/۴) این راه را انتخاب کردم. شما عزیزانی که در پشت جبهه هستید! از شایعه پراکنان -که دشمنان انقلاب هستند- دوری کنید و باز هم توصیه می کنم که نگذارید انقلاب بازیچه ی دست فرصت طلبان شود. نامه ای که می نویسم از دیار کربلاییان است. مادرم! در شهادتم ناراحت نشو و نگو فرزندم تنها بود و شهید شد. نگویید ناکام بود؛ بلکه شما افتخار کنید فرزندی در راه خدا دادید... به این سعادت، افتخار کنید! ای پدرم! مرا حلال کن؛ چون از اول عُمرَت کار کردی و مرا بزرگ کردی؛ من امیدوارم علی و مهدی راهم را ادامه دهند. پدر و مادرم! ناراحت نشوید. حتی اگر جسدم به دست شما نرسید، ناراحت نشوید و مثل دیگر پدران و مادران مفقودالاثرها تحمل کنید. مادر جان! حال وقت آن رسیده است که رسالت زینب وار خود را نشان دهی. مادر جان! گریه نکن و بخند و خوشحال باش؛ زیرا در راه و هدف مقدسی گام برداشتم و جان باختم. سعی کن راه خدا را -که همان راه شهیدان است- دنبال کنی و در این راه از بذل جان و مال خود دریغ نکنی. نبرد ادامه دارد و ما با سایر رزمندگان جان بر کف اسلام، لباس رزم و پیکار بر تن کردیم و سلاح های خود را برداشتیم و کمر همت بستیم و مقاوم، صبور، پایدار، مصمم و با عزمی راسخ، آماده می شویم تا -به یاری خدا و با توکل به الله و با امدادهای غیبی حضرت حق و عنایات خاص ولی الله الاعظم، حضرت مهدی(عج)- بر خصم دون بتازیم و او را دفع کنیم و اسلام عزیز و اهداف مقدس رهبر کبیر، بزرگ و عظیم الشأن انقلاب را نجات دهیم و بعد از نابودی صدام و حزب بعث عراق، رزم بی امان خود را ادامه خواهیم داد تا تمام اجانب خونخوار -آمریکا و استکبار جهانی در شرق و غرب و همه جای دنیا- را به دیار فنا و نابودی روانه سازیم و زمینه را برای ظهور و گسترش اسلام، تحت حکومت عادلانه ی آن چهره گویای حقیقت -که چشم های عاشقان به قدوم او دوخته شده است- یعنی، حضرت ولی عصر، امام زمان(عج) فراهم سازیم. من از ملت شریف ایران و از همشهریان بزرگوار شهر شال و از همسایگان، جوانان و برادران انقلابی ام می خواهم: سعی کنید تنها به اسلام و اعتقادات تان و ارزش های والای اسلام فکر، شعائر اسلام را تعظیم و افراد منافق و ضد انقلابیون را رسوا کنید. بستگان، پدر و مادر عزیزم! در شهادتم صبر کنید و در این جهت از اُم المصائب، حضرت زینب کبری(س) پیروی کنید.۱ (۱۶۷۴۸۰۴) داود مُحمّدی